Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ojcostwo. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ojcostwo. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 9 marca 2014

Nie odchodź – Lisa Scottoline


Tytuł: Nie odchodź
Autor: Lisa Scottoline
Wydawnictwo: Prószyński
ISBN: 9788378396970
Ilość stron: 520
Cena: 38 zł
(u wydawnictwa 28 zł - klik)

Książki wchodzące w skład serii Kobiety to czytają, przyzwyczaiły mnie do swojego wysokiego poziomu, przejawiającego się w historiach wielopoziomowych, otwartych na mnogość interpretacji, skłaniających do stawiania pytań o charakterze uniwersalnym, ogólnoludzkim, mając jedynie za pretekst skonkretyzowane wydarzenie opisane w powieści.
Nie inaczej rzecz miała się z tekstem Nie odchodź, który choć posiadał kilka miejsc, w których akcja jednoznacznie spowalniała, to jednak ostatecznie okazał się niezwykle dynamicznym, co znacznie wpłynęło na ocenę rozgrywających się wydarzeń – zmieniających się jak w kalejdoskopie i zmierzających w nieprzewidzianych kierunkach. Po kilku rozdziałach byłam pewna, że przewidziałam cały rozwój i rozstrzygnięcie akcji, co szybko jednak okazało się nieprawdą.
Mike Scanlon, to trzydziestosześcioletni podiatra, który odbywa właśnie służbę w Afganistanie, wraz z innymi lekarzami, ratując życie innym. Podczas gdy on walczy w imię Ameryki, w domu własną walkę toczy jego żona Chloe i ich nowonarodzona córeczka, Emily. Osamotniona kobieta wikła się w trudności, które na zawsze naznaczą życie całej rodziny, a ich pierwszym – najgorszym –  skutkiem i ciosem  jest jej nieoczekiwana i nagła śmierć.
Mike wraca do kraju na krótko, przekazuje czasowo kuratelę nad córeczką siostrze Chloe i jej mężowi, a samemu przedłuża służbę o rok, podczas którego stawiać sobie będzie pytania o to, jak zająć się córeczką, która traktuje go jak kogoś obcego, a także co tak naprawdę stało się z jego zoną. Informacje, które odkrywa stawiają na szali jego dotychczasowe bezgraniczne zaufanie do Chloe, która nagle okazuje się osobą, o której nic nie wiedział.
Po powrocie z jednej wojny, Mike’a czeka batalia o wiele cięższa i dłuższa – walka o rodzinę i próba odbudowania własnej tożsamości, zupełnie zdekonstruowanej podczas służby w Afganistanie.

Lisa Scottoline oferuje powieść tak niejednoznaczną i niepewną co do rozwiązań, że nie sposób osiągnąć przy jej lekturze etap spokoju i wyciszenia – jako czytelniczy trwamy w chronicznym napięciu. Bohaterowie nie są czarno-biali, żyją, zmieniają się w trakcie powieści, reagują impulsywnie, pokazują ukryte twarze, z dobrych stają się źli, ze złych dobrzy, co wpływa na trudność w ich jednoznacznej ocenie: nasze uczucia do nich będą zmieniać się właściwie z każdym kolejnym rozdziałem, powodując nieraz dezorientację, a jednak doskonale oddając prawdziwe życie: pokazując ludzi takich jak my – nerwowych, gniewnych, z nieprzepracowanymi traumami, które wpływają na kolejne porywcze i nieprzemyślane reakcje.
Książka ta zakończona jest listą pytań do dyskusji, których celem jest przede wszystkim zainspirowanie do rozważań o tym, czym jest bohaterstwo, czy ojciec może stworzyć córce pełnowartościowy dom, jak radzić sobie z traumami, jak na nowo zdefiniować siebie, a także tego do jakich działań potrafi skłonić osamotnienie i poczucie opuszczenia.
Scottoline nie stawia na proste rozwiązania, nie podaje jasnych definicji: o wiele częściej jedynie zarysowuje sytuację, podaje reakcje kilku stron, w żadnej mierze jednak ich nie ocenia, pozwalając na to swojemu czytelnikowi.
Jej książka to nie tylko fascynująca historia zmagań weterana wojennego z nową codziennością, ale także opowieść o charakterze uniwersalnym, będąca pretekstem do refleksji na głębszym poziomie.
Obok tej pozycji nie sposób przejść obojętnie, jej fabuła wdziera się bowiem w nasze umysły i drąży tak długo, jak długo nie otrzyma od nas odpowiedzi.
Serdecznie polecam!

piątek, 3 sierpnia 2012

Tata XXI wieku - jaki jest?



Tytuł: Tata
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Autor: zbiorowy
Rok wydania:
2012
Kategoria: Biografie, wspomnienia
ISBN: 978-83-7839-173-9
Liczba stron: 200
Cena detaliczna: 34,00 zł



W świecie, w którym powoli zanika patriarchat, a tata ma takie samo prawo pojawić się na placu zabaw z dzieckiem, jak i mama, coraz szybciej zmienia się sposób patrzenia na ojcostwo.
Dziś nikogo nie dziwi, że ojciec nie stanowi jedynie surowej i karzącej głowy rodziny, lecz jest także czułym opiekunem dla swojego potomstwa, który nie boi się, że przez okazywaną miłość rodzicielską zostanie uznany za niespecjalnie męskiego. Wręcz przeciwnie! Postawa kochającego, opiekuńczego ojca stanowi źródło wzruszeń oraz niesłychanie imponuje. Imponuje  to, że prawie żaden mężczyzna nie ma dziś obawy przed okazywaniem uczuć, co do niedawna wcale nie było sprawą tak oczywistą.
Obserwując silne zmiany cywilizacyjne, dziennikarka oraz autorka bajek dla dzieci, Sonia Ross, postanowiła wziąć pod lupę kilku ojców – ojców wyjątkowych, bo zmagających się z piętnem sławy i rozpoznawalności, a co za tym idzie – większymi pokusami oraz niejednokrotnie rzadką obecnością w domu rodzinnym.
Ross przeprowadziła wywiady z czternastoma tatusiami, znanym z szeroko rozumianych mediów – część z nich to aktorzy, sportowcy, muzycy, a część to dziennikarze. Każdy z nich boryka się z trudem odgrodzenia swoich najbliższych od szumu medialnego jaki się wokół nich roztoczył oraz zapewnienia swoim pociechom szczęśliwego i spokojnego dzieciństwa.
W publikacji tej znajdziemy kolejno wypowiedzi Stefana Friedmanna, Andrzeja Grabowskiego, Krzysztofa Hołowczyca, Tomasza Karolaka, Andrzeja Krzywego, Łukasza Nowickiego, Bartosza Obuchowicza, Przemysława Salety, Tomasza Sekielskiego, Marka Siudyma, Krzysztofa Skiby, Michała Wiśniewskiego, Tadeusza Woźniaka oraz Xawerego Żuławskiego.
Każdy z nich odpowiedział na szereg pytań dotyczących trudów ojcostwa w dzisiejszym świecie, podzielił się swoimi radościami i smutkami wynikającymi z posiadania i wychowywania swoich dzieci oraz wrócił wspomnieniami do czasów swojego dzieciństwa. Część wypowiedzi stanowi rozczulający dowód na ojcowską miłość, jest wzruszającym świadectwem istnienia silnej więzi między tatą a dzieckiem; gros jest także próbą zmierzenia się z własną niedoskonałością i tym co w swoim przekonaniu na drodze wychowania niektórzy z artystów zawalili. Niewątpliwie całość stanowi doskonałą lekturę zarówno dla Pań, dla Panów jak i dla osób planujących założenie rodziny – z pewnością będzie to wielka lekcja odpowiedzialności. Bo choć zarówno artyści, jak i ich podejście do pewnych spraw jest całkowicie różne, łączy ich jedno – pragnienie wychowania swoich pociech na osoby zdolne do posiadania i bronienia swojego zdania, a nie ślepo idące za gromadą. Ponadto sławni tatusiowie pragną, by ich dzieci same zaplanowały swoją przyszłość – nie chcą ich ograniczać ani w żaden sposób narzucać swojego zdania. Godne podziwu.
Jacy tak naprawdę są znani z szerokiego ekranu tatusiowie? Czy pozornie rozrywkowi i nieodpowiedzialni mężczyźni, są w stanie zapewnić swojej rodzinie radość życia i poczucie stabilizacji? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie w książce Tata, w której każdy rozdział poprzedzony jest i zakończony zdjęciami sławnych ojców i ich pociech. Gorąco polecam!

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości portalu Lektury Reportera:
http://www.lekturyreportera.pl/ksiazki/jak-byc-dobrym-ojcem-w-xxi-wieku/

niedziela, 11 września 2011

Iskierki – Henryk Urbanek



Coraz częściej dochodzę do wniosku, że to właśnie małe wydawnictwa są siłą polskiego rynku czytelniczego. Mają one niesamowity dar do wynajdywania książek wartościowych, a przy tym bardzo dobrych w odbiorze.

Drzewo Laurowe powoli staje się dla mnie jednym z najważniejszych wydawców promujących polskich autorów, o których, pewnie podobnie jak o samej oficynie, mało kto słyszał.

Tym razem miałam wielkie szczęście trafić na książkę sytuującą się w kategoriach pamiętnika, autorstwa Henryka Urbanka. Autor ukończył reżyserię filmowo-telewizyjną na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Memuar autora został doceniony w ogólnopolskim „Konkursie na Dobrą Powieść” w kategorii „pamiętnik – wspomnienie”, organizowanego przez Wydawnictwo Drzewo Laurowe.

Zapiski autora, to przykład literatury poruszającej. Forma jaką przybrały jego rozważania dodaje opisywanym wydarzeniom autentyczności, a co za tym idzie większej wiarygodności.
Rozważania bohatera Iskierek dotyczą głównie przemyśleń po samobójczej śmierci jego syna i są przede wszystkim próbą zrozumienia własnego dziecka oraz samego siebie. Bohater próbuje odnaleźć się w niełatwej sytuacji jaką zgotowało mu życie. Podejmuje heroiczny wysiłek odbudowania tego, co zostało dramatycznie zniszczone. Jego trudną sytuację pogłębia niedawne przejście na przymusową emeryturę. Dla człowieka aktywnego takie wydarzenie przewraca uporządkowany świat do góry nogami.

Bohaterowi doskwiera przejmująca pustka i osamotnienie. Zdaje sobie sprawę jak niewiele zrobił, by poznać swojego syna i jak rzadko okazywał mu uczucia – wszystko to sprawia, że ból po stracie zamiast maleć, staje się coraz dotkliwszy. Autora wspomnień czeka niełatwa lekcja – lekcja przebaczenia samemu sobie i swojemu otoczeniu. W uporaniu się ze swoim życiem pomaga mu pisanie, będące kojącym balsamem, pozwalające ujawnić myśli, których nigdy nie wypowiedziałby na głos. Pamiętnik staje się lekiem na niegojące się rany, a także swoistym rozliczeniem z własnym życiem i wyborami w trakcie niego podejmowanymi.

W memuarze tym nie braknie fragmentów listów jego syna Michała,  które powoli odsłaniają zarówno ojcu, jak i czytelnikowi obraz człowieka, który nie potrafił uporać się z własnym życiem. Staną się one wielką przestrogą dla załamanego bohatera.
Problemy, których dotyka ta książka są wciąż aktualne. Ich uniwersalność zostaje podkreślona przez brak dat zamieszczanych przy kolejnych zapiskach. Historia opowiedziana przez Pana Henryka mogła i może zdarzyć się wszędzie – możemy jednak jej zapobiec poprzez wcześniejsze poznawanie swoich bliskich. Czy starczy nam odwagi na zapobieżenie tragedii?

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Pani Urszuli z Wydawnictwa Drzewo Laurowe.