Wspaniała Judith Drews, autorka
znakomitej książki Sztokholm – znam tomiasto, powraca z kolejnym tomem serii. Tym razem pod lupę
(dosłownie!) bierze ona stolicę Francji – Paryż, by w nim, wraz z młodym
odbiorcą szukać wskazanych elementów i snuć fantastyczne opowieści.
Kartonowa książka formatu a4,
podobnie jak jej poprzedniczka, przystosowana jest do wielokrotnego wertowania w poszukiwaniu
zaginionych postaci i szlakiem bogatego w detale miasta, stanowiącego
doskonałą przestrzeń do dziecięcej eksploracji. Operacje wykonywane przy tej książce
streszczają się w dwu słowach – znajdź i wskaż. Oczywiście odnalezienie
tego, co poszukiwane, jest dopiero początkiem zabawy. Po pracy poszukiwawczej,
następuje bowiem praca wyobraźni – dziecko może wymyślać swoje własne historie dotyczące
odnalezionych miejsc, postaci czy rzeczy. Publikacja ta jest zatem nie tylko
wielką szkołą spostrzegawczości, ale też polem do popisu dla rozbuchanej
dziecięcej fantazji.
Podobnie jak w przypadku Sztokholmu… także i tutaj autorka
zadbała, by brak słów nie sprawił, że całość jawiła się będzie jako nudna
publikacja oparta wyłącznie na kartkowaniu. Młody odbiorca będzie musiał
wytężyć swój wzrok, by odnaleźć całe spektrum postaci: zarówno tych będących
odbiciem postaci historycznych (Coco Chanel, Edith Piaf, Pablo Picasso, Maria
Skłodowska-Curie, Yves Saint Laurent), jak i tych fikcyjnych (Czerwony Kapturek,
magik George i in.). Wyszczególnione zostały one na początku książki, wraz z dodanymi
do każdej postaci pytaniami, na które docelowo powinno odpowiedzieć dziecko, i
które są pewną podpowiedzią do zabawy i zachętą do ćwiczenia zmysłu orientacji
(np. Jak Golbert złamał sobie rękę? Co robi rodzina Parkerów podczas zwiedzania
Paryża?).
Czytaj dalej:
blog, Coco Chanel, dla dzieci, Edith Piaf, Granice.pl, Judith Drews, książka, Maria Skłodowska-Curie, opinia, Pablo Picasso, Paryż - znam to miasto, recenzja, recenzje książek, Yves Saint Laurent, Zakamarki
Wydaje mi się, że jestem za stara na tą książkę, ale mam to w nosie, gdyż bardzo ciekawi mnie jej treść i forma jaką została ona obramowana.
OdpowiedzUsuń