Malina szał-dziewczyna - Katarzyna Pakosińska

Malina szał-dziewczyna to druga (po Malinie cud-dziewczynie) opowieść dla dzieci, spod pióra Katarzyny Pakosińskiej, opisująca losy tytułowej rezolutnej dziewczynki, Maliny.

Bohaterka właśnie ukończyła czwartą klasę i ze smutkiem – wszak gdzie szkoła, tam zabawa – rozpoczyna wakacje, które – choć zapowiadają się nudno – okażą się czasem niezwykłych przygód. Tym bardziej, że dziewczynka nie rozstaje się ze swoim szmaragdełkiem, zdolnym przenosić ją do dowolnego momentu historycznego. A takich podróży podczas wakacji zabraknąć nie może…

Wyróżnikiem serii są pojawiające się między główną narracją zadania do wykonania i odautorskie wtrącenia – często wyjaśniające pojawiające się w tekście sformułowanie czy przysłowie. Ich zadaniem jest nie tylko poszerzanie słownictwa dziecka, ale także zmiana jego formy aktywności – przerywając czytanie, musi oddać się ono innej czynności, nie może się jednak zdekoncentrować – utraci bowiem wówczas z oczu główny wątek. Pełnią one zatem funkcję podwójną – uatrakcyjniają lekturę oraz ćwiczą koncentrację i pamięć. Dziecko może wykazać się twórczo, wklejając, dorysowując i dopowiadając to, co Pakosia zaproponuje.

Niegłupia, edukacyjna, a przy tym zabawna i humorystyczna opowieść, która z pewnością przypadnie do gustu dziewczynkom – nieważne czy śmiałym jak Malina, czy kryjącym się za swoją niepewnością. Dzięki niej przeżyją one wspaniałe przygody i popłyną na fali fantazji. Pakosia obiecuje śmiech i dobrą zabawę w pakiecie. Wystarczy otworzyć książkę i najnudniejsze popołudnie stanie się najwspanialszą z  przygód.

Polecam.

Read More

egzemplarz recenzencki, Katarzyna Pakosińska, Malina szał-dziewczyna, Muza, opinia o książek, recenzja książki, Tania Książka

Jeszcze jeden oddech - Paul Kalanithi

Jeszcze jeden oddech to opowieść autobiograficzna spisana w większości przez Paula Kalanithiego – wybitnego neurochirurga, który pewnego dnia usłyszał straszną diagnozę – rak płuc.

Był młody, nie przekroczył jeszcze czterdziestki, jego głowa wypełniona była planami i marzeniami – dotąd nie doczekał się dziecka, a jego najwybitniejsze osiągnięcia zamykały się za szpitalnymi drzwiami – tam był mistrzem, a dla wielu także i aniołem. W dniu śmierci miał 37 lat i osierocił ośmiomiesięczną córeczkę, która narodziła się już po usłyszeniu przez mężczyznę diagnozy.

Choć może się wydawać, że książka ta będzie wyłącznie zapisem czasu choroby Kalanithiego i jego prób radzenia sobie z nią – jest czymś innym. W  dużej mierze stanowi świadectwo jego pracy i poświęcenia – zadecydował on bowiem, że będzie pracował tak długo, jak długo starczy mu sił.

Kalanithi jako lekarz doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jaka czeka go przyszłość i z czym wiąże się choroba, z którą przyszło mu się zmagać – miał świadomość coraz silniejszego bólu, który będzie mu towarzyszył każdego dnia, wiedział, że choroba ta nie daje nadziei na wyleczenie, a jedynie na wydłużenie życia i zwiększenie jego komfortu. Miał świadomość, że na końcu tej drogi czeka go śmierć.

Odnalezienie się w nowej sytuacji zajęło mu sporo czasu – mimo że miał ogromne wsparcie ze strony bliskich i współpracowników. Książka ta bardziej niż zapisem jego zmagań z chorobą, swoistym dziennikiem czy kroniką – czego wielu, w tym ja, oczekiwało – jest zapisem jego pracy lekarza. Autor wspomina jak znalazł się w obecnym miejscu, jak wiele kosztowało go zdobycie tytuły neurochirurga i z jak wieloma dramatami zmagał się w swojej pracy zawodowej, której oddawał się z ogromną pasją i poświęceniem.

Lekarzy takich jak Kalanithi życzę każdemu – jeśli już przyjdzie Wam zmierzyć się ze służbą zdrowia, spotkanie tak mądrych ludzi może okazać się drogocenne.

Trudnością, którą każdy czytelnik napotka podczas lektury tejże książki, jest świadomość jej zakończenia. Czym bliżej ostatniej strony, tym trudniej brnąć dalej, wiedząc, co nas czeka.

Całość jest nieukończona i urwana – śmierć autora nie pozwoliła mu na dokończenie książki. Uczyniła to w jego imieniu jego żona, odsłaniająca jak wyglądały jego ostatnie chwile i nietracąca głębokiej wiary w powodzenie projektu literackiego swojego męża. Projektu, który ujmuje odwagą, doświadczeniem, mądrością i godnością.

Jeśli nie boicie się trudnych lektur – znajdziecie w niej wiele dobrego.

Read More

blog z recenzjami książek, dziennik choroby, Jeszcze jeden oddech, książka, nowotwór, opinia o książek, Paul Kalanithi, rak płuc, recenzja książki, Wydawnictwo Literackie