Kobiety Łazarza to druga powieść wydana przez oficynę Czarna Owca w ramach Szmaragdowej serii (wcześniej: Niewidzialny most).
Jej autorka, Marina Stepnova, to pisarka wielokrotnie nagradzana, lubiana przez czytelników, zyskująca poparcie krytyków, niezwykle sprawnie operująca piórem i władająca słowem - jej powieść to wielowątkowa historia, opowiedziana z wielką wprawą.
Tytułowym bohaterem jest Łazarz Lindt - jeden z współtwórców sowieckiej bomby atomowej, fizyk o nieprzeciętnych zdolnościach, którego życie nie od początku jawiło się w odpowiednich kolorach. Zaczynał jako nędzarz - zaniedbany, wymizerowany, budzący wstręt. Dostrzeżono w nim jednak talent, a po czasie także i geniusz, co otwarło mu furtkę do innego życia.
Mimo że w naukach ścisłych wykazał się niesamowitymi możliwościami, jego talenty nie przełożyły się na sferę uczuciową. Tytułowe kobiety Łazarza nie miały z nim łatwo, a on również niezbyt szczęśliwie lokował uczucia.
Pierwsza znaczącą kobietą w jego życiu była Marusia - kobieta, której do pełni szczęścia brakwało jedynie potomstwa. Gdy spotkała naszego bohatera, przelała na niego wszelkie swoje matczyne uczucia. On zaś zapałał do niej miłością o zgoła innym zabarwieniu, które to uczucie rzutowało na całe jego dalsze życie.
Węzeł małżeński połączył go z Galiną Pietrowną, dziewczyną dużo młodszą, zmuszoną do ożenku, która bardzo szybko stała się oschłą i nieprzyjemną towarzyszką życia. Dała mu jednak syna, co okazało się najistotniejsze.
Kobiety Łazarza kontynuują także narrację idącą dużo dalej - opisuje losy wnuczki Galiny i Łazarza, Lidoczki. Dziewczyna jest skrajnym przeciwieństwem babci, której została oddana na wychowanie. Roześmiana, radosna, czuła na potrzeby innych. Jak wpłynie ona na gderliwą i zgorzkniałą opiekunkę? Czy powiew młodzieńczej świeżości zmieni coś w życiu głównych bohaterów?
O czym tak naprawdę traktuje ta powieść? O nieustannym poszukiwaniu miłości i szczęścia. O tęsknocie za tym, co dla człowieka najbardziej podstawowe i cenne. O tym, jak nieumiejętnie budujemy relacje, co nierzadko wpływa nie tylko na życie najbliższych nam osób, ale również na kolejne pokolenia, które niejako pokutują za nasze błędy, nierzadko wynikające z nieudolności. Autorka ukazuje jak często sukcesy na polu zawodowym przekładają się na niepowodzenia na polu prywatnym. Nie sugeruje ona bynajmniej, że człowiek zmuszony jest do tragicznego wyboru między być a mieć, jednak podkreśla jak wiele można stracić, koncentrując się tylko na pracy i jakie żniwo takich decyzji ponosić będą nasi bliscy.
Pisarka, lokując swoją powieść w trudnych czasach przemian dwudziestowiecznej Rosji, skonstruowała powieść uniwersalną, odwołującą się do ponadczasowych wartości. Ukazała także decyzje ludzi, które podejmowane były w niełatwych okolicznościach, próbując wyjaśnić mechanizm ich postępowania, ich motywacje, obawy i lęki.
Polecam serdecznie - szczególnie jeśli cenicie powieści wielowątkowe, sążniste, które przy tym wszystkim wcale nie są rozwleczone, lecz zogniskowane wokół najważniejszych kwestii, opisujące je z należytą im uwagą i namysłem.
Bogata, barwna, dopieszczona historia. Polecam.
0 komentarze:
Prześlij komentarz