poniedziałek, 25 kwietnia 2011

"Mila księżycowego światła"- Dennis Lehane

Nie bez przyczyny na miano autora życia zasługuje tylko jeden autor.
Choć do panteonu moich ulubionych należy kilku mających dla mnie wielkie znaczenie twórców, to właśnie Dennis Lehane jest moim numerem jeden.
Odkąd w 2005 roku zetknęłam się z napisaną przez niego Rzeką tajemnic i z filmem powstałym na jego kanwie, wracam do niego przy każdej okazji, a nowe pozycje kupuję w dniu premiery. Jego dzieła [tak, dla mnie są to dzieła] mają honorowe miejsce na moich półkach i  stanowią jedne z nielicznych, których nie pożyczam.
Nie zdarza mi się czytać jakiejś książki dwa razy, chyba że wymaga tego sytuacja. Wyjątkiem są jedynie powieści Lehane’a, po które wracam przynajmniej raz w roku. Szczególnie ukochałam sobie serię z detektywami Kenzie i Gennaro.
Mila księżycowego światła jest kolejną częścią tego cyklu, mam wrażenie, że już ostatnią.
Powieści Lehane’a nie są dla mnie li powieściami sensacyjnymi.
Stworzył on świat i detektywów, wśród których czuję się jak u siebie. Znajduję w nim swoje życie, każda kolejna część jest dla mnie czymś więcej niż tylko książką. Angie i Patricka- głównych bohaterów- traktuję prawie jak rodzinę, ich historię życia śledzę od samego początku, byłam świadkiem ich wzlotów i upadków, świadkiem przeciwności z jakimi musieli walczyć, świadkiem rozkwitającej miłości, której zwieńczenie obserwujemy z Mili księżycowego światła.
Nie jest to część, której nie da się zrozumieć bez lektury poprzednich. Nawiązuje ona do wątków z Gdzie jesteś Amando? (na jego kanwie również film w reżyserii Bena Afflecka- polecam!), jednak na tyle subtelnie i umiejętnie, że każdy nowy czytelnik zrozumie o co chodzi.
Ja jednak nie wyobrażam sobie, by czytać ją bez zaznajomienia się z poprzednimi. Nie jest to ważne dla fabuły, ale na pewno ważne, by zrozumieć Angie i Patricka, by zrozumieć wątek Bubby, zachowanie Amandy i pozostałe postaci. Kto więc tylko będzie miał okazję- polecam lekturę całości.

W Mili księżycowego światła Patrick i Angie stoją przed wielkim wyzwaniem- oto po raz kolejny muszą odnaleźć zaginioną Amandę McCready, którą dwanaście lat wcześniej uprowadził jej wujek. Wtedy też dziewczynka została odnaleziona i mimo tego, że w rodzinie, która ją uprowadziła miała znacznie lepsze warunki niż w biologicznej, została oddana matce, a porywacz wtrącony do więzienia. Wydarzenie to zaważyło na całym jej życiu, jak i na życiu detektywów.
Zważając na skutki wydarzeń minionych lat, ponowne jej odnalezienie nie jest zadaniem łatwym. Oboje bohaterowie, zwłaszcza detektyw Kenzie, muszą zmierzyć się z duchami przeszłości, z wyrzutami sumienia. Ponadto teraz już inaczej patrzą na sprawę porwania dziecka- sami zostali rodzicami i wiedzą co to strach o swoje jedyne potomstwo. Stają przed niepowtarzalną szansą na odkupienie swoich win, cały czas zadając sobie pytanie czy jest to w  ogóle możliwe i czy ich praca nie narazi życia ich dziecka.
Dochodzenie prowadzi ich do zaskakujących miejsc i wydarzeń. Książka pełna jest zwrotów akcji. Lehane przyciąga uwagę i nie pozwala oderwać się od książki.
Mimo to, mam wrażenie, że jest to jedna z jego słabszych powieści. Dość czułostkowa, już nie tak brutalna jak poprzednie, już nie tak sensacyjna. Momentami miałam wrażenie, że znalazłam się w książce na miarę Dana Browna. Nawiązania do Zmierzchu, zaginione przedmioty o znaczeniu historycznym- to do Lehana nie pasuje. Nie po tym, co było dotychczas.
Mimo tych niedociągnięć książkę jak najbardziej polecam.
Lehane pozostanie Lehanem. Dla mnie jest najlepszym autorem amerykańskim, jednak niestety wciąż mało rozpowszechnionym na polskim rynku.
Co dziwi, bo przecież filmy takie jak ubiegłoroczna Wyspa tajemnic, stworzone na kanwie jego powieści odnoszą u nas niemały sukces.

Osobom, które nie miały jeszcze przyjemności zaznajomić się z pisarstwem autora- serdecznie polecam! Pozostałym pewnie polecać nie trzeba, bo autor raz czytany, nie pozwala o sobie zapomnieć.

4/6

 Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.

Kategoria: Horror, sensacja, kryminał
ISBN: 978-83-7648-674-1
Tytuł oryginału: Moonlight Mile
Data wydania: 05.04.2011
Format: 140mm x 205mm
Liczba stron: 280

27 komentarzy:

  1. Wszyscy wychwalają, więc ja tu nie przeczytać?
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Już raz powiedziałam 'tak', teraz mogę tylko powtórzyć. Aha, też mam tą sytuację z książkami czytanymi corocznie. U mnie była i pozostanie "Ania z Zielonego Wzgórza"- czytam ją zawsze wiosną, bo wtedy odbiera mi się ją najlepiej :).

    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Luna:
    Bardzo dobrze mieć właśnie takie książki, do których wraca się i wraca...:)

    Przepowiednia:
    Owszem, szkoda:)

    kasandra_85:
    Nie sposób tego nie zrobić!

    OdpowiedzUsuń
  4. No powiem, że mnie bardzo zachęciłaś do tego autora, bo do tej pory jeszcze nie sięgnęłam po żadną z jego książek :).

    OdpowiedzUsuń
  5. Maya:
    Bardzo się z tego powodu cieszę;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Piszesz z taką pasją o tej książce. Widać, że masz do niej (i całej serii) bardzo osobisty stosunek. I wiesz co? Namówiłaś mnie! Chętnie przeczytam, jeżeli uda mi się zdobyć.

    OdpowiedzUsuń
  7. Jak na razie czytałam tylko jedną opinię na nie, Twoja jest kolejną zachęcającą. Czyli nie ma co - trzeba przeczytać. "Rzeka tajemnic" jest piękna, ma w sobie coś...

    OdpowiedzUsuń
  8. Ou, zdziwiłaś mnie, że to własnie ten jest numerem jeden :) Ja nic nie czytałam Jego autorstwa, ale sporo słyszałam i naczytałam się recenzji, pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ja jeszcze nie spotkałam się z tym autorem ,ale ty mnie do tego zachęciłaś ,także zapisuję na listę :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. U Futbolowej czytałam pozytywną recenzję tej książki, teraz Ty zachwalasz :) Muszę w końcu zapoznać się z tym autorem.

    OdpowiedzUsuń
  11. Dosiak:
    Poznaj koniecznie, GORĄCO zachęcam!:)


    dm1994:
    w takim razie bardzo mi miło:) Liczę, że Ci się spodoba;)

    beatrix73:
    Po jej lekturze nigdy nie przyszło mi do głowy słowo "piękna". Nazwałabym ją raczej przejmującą:))

    Elina:
    Bardzo się cieszę;)
    Staram się unikać aż takiej subiektywności, jednak masz rację- mam do całej serii bardzo osobisty stosunek i nie widzę powodu, dla którego miałabym do ukrywać:) Zwłaszcza, jeśli miałoby to zachęcić:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Hmm.. Sama nie wiem, ale wiem jedno: MUSZĘ PRZECZYTAĆ! :))

    Ręką i nogą ręczę za tą książkę! :) (O twarzy nie wspomniawszy, po nagrani tej video recenzji :D)

    OdpowiedzUsuń
  13. Dziękuję za recenzję. "Wyspa tajemnic" miodzio ;) to lubię. Zauważyłam, że mamy podobne gusta. :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Joanna Markowska:

    Rzeczywiście, często się pokrywają, widzę po Twoich recenzjach:)

    OdpowiedzUsuń
  15. Lubię opisy. Nawet te przejmujące powodują, że książka staje się (dla mnie oczywiście)piękna - bo słownik ludzki tak bardzo ubożeje. :)Poza tym ja uwielbiam smutne książki...

    OdpowiedzUsuń
  16. beatrix73:

    Tak, w tym sensie zdecydowanie się zgodzę:)
    Rzeka tajemnic ma w sobie tyle tajemnicy, przejmującej atmosfery i plastycznych opisów, że nie sposób o niej zapomnieć...

    OdpowiedzUsuń
  17. Okej, to teraz już wiem, że muszę nadrobić poprzednie części :)

    Przeczytałam 'Milę' i zdecydowanie zachęciła mnie do przyjrzenia się bliżej temu autorowi, więc jeszcze wszystko przede mną :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Futbolowa: Mam nadzieję, że zrobią na Tobie równie dobre lub nawet jeszcze lepsze wrażenie;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Weź mi zapakuj wszystkie książki Lehane i nie będę się musiała wkurzać, że biblioteka jakoś nie po kolei kupuje ;]

    OdpowiedzUsuń
  20. Viconia: nie ma problemu Kochana;) Nawet rozpiskę Ci zrobię:)

    OdpowiedzUsuń
  21. Noooooo :) Dobrze by było :)
    ;*

    OdpowiedzUsuń
  22. Skoro tak zachwalasz to muszę się zaznajomić z twórczością tego autora, bo jakoś nigdy o nim nie słyszałam :P

    OdpowiedzUsuń
  23. Zaczytana-w-książkach:

    To jest właśnie to o czym mówię! Naprawdę dobrzy pisarze są pomijani, wyciszani, a promuje się niejednokrotnie literaturę bezwartościową.
    Polecam, Lehane to mistrz swojego gatunku!

    OdpowiedzUsuń
  24. Szkoda, że książka zaginęła najprawdopodobniej na poczcie, bo zapowiada się ciekawie :( Muszę zapoznać się z tym autorem koniecznie, tym bardziej że na podstawie jego książek wychodzą filmy, które lubię i cenię.

    OdpowiedzUsuń
  25. Daria: mój pierwszy egzemplarz również zaginął na poczcie ;|

    OdpowiedzUsuń