Tytuł: Statek Noego
Autor: Sally Altschuler, Sven Nordqvist
ISBN: 978-83-63010-30-0
Wydawnictwo: Czarna Owieczka
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 32
Statek Noego, to przeniesiona na język kierowany do młodego
czytelnika, wersja starotestamentowego potopu, w wydaniu duńskim. Książeczka ta
kierowana jest do odbiorcy, którego najniższą ramę wiekową wyznaczają 4 lata.
Biorąc pod uwagę młodego
odbiorcę, autorzy postarali się zarówno o odpowiednio dopracowany język, jak i
dobrane do historii barwne obrazki, mające ilustrować opisywane wydarzenia i
stymulować dziecięcą wyobraźnię. Ponadto nie zabrakło w książce tej dydaktyzmu,
który w żaden sposób nie narzuca jednego sposobu myślenia, lecz stanowi raczej
pretekst do zastanowienia się nad kwestiami fundamentalnymi, takimi jak hierarchia
wartości, relacje międzyludzkie, rola każdej jednostki w życiu reszty i in.
Noe stanowi tutaj swoistą wersję
doktora Dolittle – obdarowany został umiejętnością rozmawiania ze zwierzętami i
dzielenia się z nimi własnymi spostrzeżeniami. Dzięki takiemu przysposobieniu
bohaterów, możemy bliżej przyjrzeć się zachodzącym między nimi relacjom, co
pozwala na lepsze i pełniejsze zobrazowanie związków między światem ludzi a fauny.
Ponadto obdarzenie zwierząt możliwościami mówienia sugeruje, że są one
nosicielami pewnych cech i zachowań ludzkich, które młody czytelnik z łatwością
spostrzeże i które przeniesie na własne życie i doświadczenia.
Książeczka ta jest nie tylko współczesnym
opisem potopu inspirowanym tym biblijnym, lecz także ukazaniem świata ludzkiego
w pełnej krasie. Autorka obnaża człowiecze zachowania w różnych
okolicznościach: rozpoczynając od metaforycznego przepychania się, by znaleźć
się z przodu; poprzez niezważanie na drugiego człowieka, dbanie jedynie o
własne dobro, poczucie osamotnienia wśród tłumu, wrażenie bycia nielubianym,
czynienie czegoś wbrew nakazom i zdrowemu rozsądkowi, bez myślenia nad
konsekwencjami, obrażania się na osoby, które ośmielą się nas po bratersku upomnieć,
brak wspólnoty, aż poniechęć do dzielenia się obowiązkami i działania w grupie,
z odpowiednim podziałem obowiązków.
Autorka przedstawia nas jako
wiecznie narzekających, niezdolnych do współpracy w trudnych warunkach, przez
co dodatkowo pogarszamy swoją sytuację. Z książeczki tej wyprowadzić można
wiele lekcji o życiu w ludzkiej wspólnocie. Autorka obnaża nasze wady,
wyjaskrawiając je i obśmiewając. Pokazuje również, że każdy z nas, nawet osoba
o najmniejszym poczuciu własnej wartości jest do czegoś uzdolniona, może
uczynić gest, zapewniający reszcie bezpieczeństwo.
Twórczyni podkreśla, że życie każdego ma sens, jeśli tylko potrafimy dzielić się swoimi zdolnościami z innymi. Wskazuje również, że doceniając innych czynimy nasze i ich życie barwniejszym i że nawet podczas największej burzy, na niebie może zajaśnieć tęcza – wystarczy, że zaczniemy zgodnie współpracować.
Twórczyni podkreśla, że życie każdego ma sens, jeśli tylko potrafimy dzielić się swoimi zdolnościami z innymi. Wskazuje również, że doceniając innych czynimy nasze i ich życie barwniejszym i że nawet podczas największej burzy, na niebie może zajaśnieć tęcza – wystarczy, że zaczniemy zgodnie współpracować.
Piękna, mądra opowieść, warta
przeczytania.
Serdecznie polecam!
0 komentarze:
Prześlij komentarz